چند وقت پیش برای دیدن یکی از دوستانم، به دفتر مرکزی شرکتی بین المللی در یکی از محله‌های شمال شهر تهران رفتم. وارد ساختمان مجللی شدم و با آسانسور به طبقه? چهارم رفتم؛ جایی که هر چهار واحد موجود در آن طبقه را ادغام کرده و یک فضای بسیار بزرگ ایجاد کرده بودند.
از جنس چوب به کار رفته برای مبلمان تا تزئینات فضای اطراف، به ظاهر همه چیز در بهترین حالت خود بود. ولی چشم‌های کنجکاو من، به دنبال لایه‌های زیرین این ظاهر جذاب بودند!
میز دوست من از پنجره‌های بزرگ سالن اصلی دور بود. به نظرم در مقایسه با فضای بزرگ واحد، کنج تاریکی بود! از دوستم پرسیدم نور کم اذیتش نمی‌کند؟ او به لامپ مهتابی بالای سرش اشاره کرد و گفت قرار است مهتابی پُرنورتری تهیه کنند.
فصل زمستان بود و هوا کمی سرد. از دوستم پرسیدم اینجا چطوری گرم می‌شود؟ به پکیجی اشاره کرد که کمی آن طرف‌تر بود و گویا فقط هم همان طرف را گرم می‌کرد!
در مدت نیم‌ساعتی که آنجا بودم، در عین حالی که سعی می‌کردم آداب مهمان بودن را رعایت کنم، مدام سوال می‌کردم و هر بار هم چنین پاسخ‌هایی می‌شنیدم.
اما آخرین مشکلی که دیدم، باعث شد دیگر حرفی برای گفتن نداشته باشم؛ از دوستم خواستم مرا به سرویش بهداشتی دفتر راهنمایی کند. باید به خاطر شیوع کرونا دستم را می‌شستم و دستکش نویی دست می‌کردم. جایی را نشانم داد.
به سوی آن گوشه? سالن رفتم. با دو در روبه‌رو شدم، بدون هیچ نشانه‌ای. صاحب شرکت آنقدر توجه داشته که دو سرویس بهداشتی مجزا برای خانم‌ها و آقایان در نظر بگیرد، ولی متأسفانه هیچ نشانه‌ای نبود که کدام برای خانم‌هاست و کدام برای آقایان!
در راه برگشت به این فکر می‌کردم که با این همه هزینه‌ای که برای آن دفتر بسیار بزرگ شده، و ظاهر مجللی دفتر، خبری از رعایت کردن استاندارد های طراحی داخلی دفتر کار نبود. گویا مدیر آن مجموعه یا هیئت مدیره? آن شرکت یا سایر تصمیم‌گیران از وظیفه? خود در این زمینه آگاه نبودند.
آیا شما می‌دانید وظیفه? مدیران در زمینه? استانداردهای طراحی دفتر کار چیست؟
- ۰ ۰
- ۰ نظر
